nacins

nacins
sif. <fars. na. . . və ər. cins>
1. Cinsi təmiz olmayan, cinsi pozuq; cinssiz. Nacins qarpızın toxumu çox olar. (Ata. sözü).
2. Alçaq, nanəcib, rəzil. <Qətibə:> Nacins qız öz sevgilisini öldürmək istəmədiyi üçün oğlu ölmüş ana kimi hönkürtmə vurub ağlamaqdadır. M. S. O.. // Çox pis. <Salman:> . . Qızdırma çox nacins şeydir. H. Seyidbəyli.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • nâcins — (F. A.) [ ﺲﻨﺝﺎﻥ ] soysuz, cinsi bozuk …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü

  • nacins — f. və ə. Id 1) cinsi pis; 2) nanəcib …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • bədrəg — f. «pis damarlı» 1) nacins; 2) kinli, qəzəbli …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • bədzat — sif. və is. <fars. bəd və ər. zat> Zatı pis, nacins, yaramaz, alçaq; hiyləgər, fitnəkar (bəzən söyüş mənasında işlənilir). <Mollabaşı:> Çünki o məlunların əxbarı əksər ovqat nəticə bağışlayır, amma özləri yalançı və bədzatdırlar. M. F …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”